Materiał z płukania oskrzelowo-pęcherzykowego

Materiał z płukania oskrzelowo-pęcherzykowego próbowano wykorzystać, jako pozbawiony zanieczyszczenia florą bakteryjną z górnych dróg oddechowych. Nie stety i w tych przypadkach nie potrafiono rozwiązać problemu identyfikacji bakterii kolonizujących drogi oddechowe. Próbą wyeliminowania tego czynnika było wprowadzenie ilościowych określeń bakterii obecnych w drogach oddechowych.

Przyjęto, że zakażenie można odróżnić od kolonizacji, określając liczbę bakterii tworzących kolonie w mililitrze płynu z płukania oskrzelowo-pęcherzyko- wego. Podobnie jak w przypadku uzyskiwania materiału za pośrednictwem szczoteczki zabezpieczonej, stwierdzenie wyższej niż 1-03 liczby jednostek bakterii tworzących kolonie wskazuje na zakażenie, a nie na kolonizację. Wartość ta dla oznaczeń dotyczących wydzieliny oskrzelowej jest wyższa i wynosi 1-05 (4). Drugim czynnikiem ułatwiającym rozróżnienie tych stanów jest określenie liczby komórek zawierających bakterie. Samo pobranie materiału podczas bronchofibroskopii nie stanowi problemu technicznego, należy jednak pamiętać, że poza samym pobraniem materiału czułość diagnostyczną bronchofibroskopii znacznie zwiększa uzupełnienie o płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe, szczoteczkowanie błony śluzowej oskrzeli oraz zastosowanie speq’alnych technik barwienia pobranego materiału.